坐在电脑前，
网页击显。
                                                                                    虚拟世界，          
你来我也往，
触交而未曾谋面。                                                                                                                                                         也许你尽兴发挥  ，  
也许你其乐滋滋，                                                                   不曾疲倦。                                                                                                                                                           而我却暗自神伤，  
脑子一片空白                                                                       仅留茫然。
                                                                                    转眼窗外，
飘忽的水珠，
和我一样独守孤独。
                                                                                    明天，在哪？
我不得所知，                                                                        何处寻归宿。
                                                                                    有谁 ，                                                                             会告诉我？
其实谁也不去愿意说                                                             。。。。。。。。

有歌声飘来,透过雨雾 穿过阴霾. 明天会更好. 如是曾家子弟, 抛开烦恼  抛弃忧伤  堂堂正正  勇敢面向 做个好儿郎!

忘掉昨天，忘掉烦恼，相信自己，勇敢前行。

谢谢大家。注定明天开始将与诸尊公无缘神交矣！仅讨个说法竞然将失去注册资格。可悲矣

自家人 ,错了 ,勇敢承认,又有哪个不肯原谅?   谁人无错? 改正就好.  大家说是吗?

首先战胜自己，然后战胜他人——也许这就是归宿吧……

有同感!人生好空稀啊!